Kenapa sesetengah syarikat lebih suka memasarkan produk mereka melalui MLM?

Satu persoalan yang jarang-jarang orang kita fikir sebelum menyertai sesebuah MLM. Jawapan mudahnya ialah, syarikat ingin mengeksploitasi kelemahan masyarakat yang sangat teruja (tergila-gila) mahu menjadi kaya sehingga tak kisah mengeluarkan sejumlah wang untuk membeli produk yang mereka tidak perlukan, walaupun pada harga yang biasanya jauh lebih mahal dari harga pasaran. Ingat betul-betul bahagian “eksploitasi kelemahan masyarakat yang teruja menjadi kaya”.

 

Saya bagi contoh yang paling mudah. Saya biasa jual t-shirt. Kos untuk mengeluarkan satu t-shirt round neck yang berkualiti dengan printed design di bahagian hadapan adalah kurang daripada RM10, kita ambil RM10 lah. T-shirt ini biasa dijual pada harga RM25 jika mendapat lesen untuk dicopkan brand Forest atau Diadora, tetapi boleh menjadi RM50 dan ke atas jika mendapat lesen daripada Nike atau Adidas. OK, dengan plan pemasaran MLM, saya boleh menjual lebih dari 10,000 helai sebulan pada harga RM75 tanpa meminta lesen daripada mana-mana brand.

 

Bagaimana caranya? Saya buat satu plan MLM yg sangat simple. Siapa yang nak beli t-shirt ini wajib menjadi ahli. Yuran keahlian adalah RM500. Tinggi ke? Takpe, mesti ada yg sanggup kerana plan pemasarannya akan membuatkan orang gelap mata. Setiap ahli yang masuk, dicadangkan mendapatkan dua orang ahli baru. Setiap ahli baru, syarikat saya akan bagi RM250, bermakna, cari dua orang sudah balik modal. So, orang yg masuk sistem ni tak kisah pun utk keluarkan RM500 sebab cari dua orang sahaja akan dapat balik modal.

 

Kemudian saya tawarkan lagi, komisen 100% bagi orang yg ketiga dan seterusnya yang dapat dicari oleh pelanggan tersebut. Maksudnya, cari 3 orang dah dapat untung RM500, dan setiap orang yg dicari selepas itu adalah untung RM500. “WOW! Dapat cari sorang seminggu pun jadilah utk side income”. Itulah yg bermain di kepala prospek saya.

Tak cukup dengan itu, saya tawarkan lagi komisen dari level di bawahnya, setiap kaki pertama dan kedua orang di bawahnya, saya akan berikan 40% daripada yuran keahlian (40% daripada RM500 = RM200) kepada prospek tadi. Saya tak perlu risau sebab saya tidak mengeluarkan sesen pun duit syarikat, semuanya saya ambil daripada yuran keahlian RM500 yg setiap ahli baru bayar.

Jadi di mana untungnya syarikat saya? Saya tak kisah dengan duit yuran tu, semua tu utk saya agih2kan kepada ahli-ahli yg bertungkus lumus mencari ahli baru. Saya akan mewajibkan setiap ahli membeli t-shirt syarikat saya berharga RM75, sebagai komitmen bulanan sebagai syarat untuk mereka layak menerima komisen-komisen yang dijanjikan di atas. Dengan plan pemasaran yg sangat menarik (RM500 keuntungan untuk setiap ahli baru yg dicari + RM200 ahli baru yang dicari orang bawahan), saya yakin akan dapat mengumpul 5 ribu ahli dalam masa sebulan.

 

Sekarang saya nak kira keuntungan saya.

Untung Sehelai T-Shirt = RM75 - RM10 = RM65

Untung wajib dapat sebulan = RM65 x 5 ribu ahli = RM325,000 sebulan!

 

Wah, itu baru sebulan beb! Bayangkanlah, setiap bulan pasti ada mereka yg tamakkan RM500 untuk setiap orang yang dicari akan masuk sistem ini dan saya sangat yakin untuk mengekalkan bilangan 16 ribu orang ahli untuk setiap bulan. Jadi income bulanan saya ialah RM65 x 16 ribu ahli = RM1.04 juta sebulan! Senang je nak dapat RM1 juta sebulan, caranya ialah dengan mengeksploitasi kelemahan masyarakat yang tergila-gila mahu menjadi kaya! Dan itulah caranya mengeksploitasi MLM. Saya yakin, saya pasti tak akan dapat jual 16 ribu helai t-shirt itu pada keuntungan maksimum sekiranya melalui saluran konvensional (bukan MLM).

 

Sering saya tekankan, MLM yang jujur adalah MLM yang mengasingkan komisen antara jualan produk dan komisen untuk memperkenalkan ahli baru. Komisen jualan produk mestilah adil antara orang atas dan orang bawahan. Komisen pada level yang terlalu jauh ke bawah adalah tidak layak untuk dinikmati, apatah lagi pada level infiniti. Komisen jualan produk juga mestilah pada percentage yang lebih layak untuk diterima, contoh yang paling munasabah adalah komisen maksimum 30% daripada harga jualan. Apa hak kita untuk menerima sejumlah wang orang lain, sedangkan nilai barang yang kita jualkan pada mereka tidak sampai 20% daripada jumlah wang yang kita terima dari mereka? Tergamakkkah kita makan wang yg seperti itu? (Oh, orang MLM memang tergamak! Diorang peduli hape, kubur masing-masing).

 

Komisen memperkenalkan ahli baru pula mestilah sangat sedikit nilainya, jangan sehingga membuatkan ahli lebih gemar mencari ahli baru daripada menjual produk. Kerana di mana ada aktiviti mencari ahli baru melebihi aktiviti menjual produk, di situ tandanya eksploitasi kepada kelemahan masyarakat yg saya sebutkan di atas tadi sedang berlaku.

Pengeksploitasian terhadap sikap masyarakat yang begitu teruja mahu menjadi kaya dengan cara yang cepat inilah yang digunakan oleh kebanyakan syarikat MLM. Hyprobulk SMS menjual produk bulk SMSnya melalui dengan cara MLM seperti ini, kerana mereka tahu jika jual dengan cara biasa, berapa kerat sangat pelanggan yang mereka boleh dapat, dan berapa kerat sangat yg akan maintain komitmen bulanan RM75 sebulan. Uptrend (Unstoppable, I-Rich dan apa sahaja kumpulan yang berkaitan dengannya) juga memperalatkan kelemahan masyarakat yang sama, semuanya bergantung kepada keterujaan orang ramai mahu menjadi kaya. Jika disandarkan pada produk mereka, siapalah yang bodoh sangat nak beli. Sudahlah mahal berganda-ganda, kebaikannya tak pernah terbukti secara klinikal.

 

Sedarlah bahawa menyertai MLM yang sebegini bererti membiarkan diri kita dieksploitasi dan dalam masa yg sama kita juga berusaha mengeksploitasai orang lain. Percayalah bahawa sistem ini memerlukan ramai orang yang gagal lebih ramai daripada orang yang berjaya, kerana pasaran tidak akan selamanya lancar. Pasti akan tiba saatnya pasaran akan semakin tepu, dan pasti ramai yang tidak mendapat downline.

Berhati-hatilah dalam rezeki yang kita cari.